Aziz Zhilivoda

Aziz Zhilivoda    

– Teksti , muzika dhe interpretimi : Demir Krasniqi –

 

Për shenjëtarin tonë , Aziz Zhilivoda –

Gjithmonë flisnin burrat kudo  nëpër oda !

Kurse , unë këngëtari  në  takatin tim –

Po ia  këndoj një  këngë  për nderë e kujtim !

 

Aziz Zhilivoda , ky njeri i famës –

Herët kishte  mësuar  përdorim të  armës !

Herët kishte  sjellë  dashuri ndaj mikut ,

Herët kishte mbjellë  urrejtje ndaj armikut !

 

Aziz Zhilivoda , ishte mendje artë ,

Herët kish përsosur njohuri të lartë !

Njohuritë për armë i  kishte përsosur –

Gati çdo  armë dinte , ai , për ta përdorur !

 

I pazëvendësueshëm ishte prej shenjëtari –

N’ gara t’ shenjëtarisë , gjithmonë ishte i pari !

I afërt , i dashur me shokë  dhe  të rinj –

Prandaj  respektohej gjithmonë  fjala e tij !

 

Ai , dhe fëmijët e vegjël gjithmonë shumë i donte –

Me ta gjithnjë luante edhe bisedonte !

Kurrë nuk i nënçmonte  se ishin fëmijë ,

Por i respektonte si moshatarë të tij !

 

Sa herë vinte n’ fshat nga rrugët e gjata –

Nuk harronte fëmijëve që t’u sjellë dhurata !

Iu sillte dhurata , peshqeshe pa nda –

Nuk përtonte t’ luajë me ta  dhe  të  bëjë shaka !

 

Merrte Azizi , djem të ri edhe  të  rehatshëm –

I qonte në mal në një vend t’ përshtatshëm !…

Në atë mal  i  mësonte si ta përdorim armën –

Për ta dashtë atdheun –  si ta rrisim famën ?!

 

Sa herë që  zhvilloheshin garat n’ shenjëtari ,

E ftonin  dhe nëpër  dasma kudo  në malësi ,

Sepse për ta marrë nusen ishte domosdoshmëri –

Që krushqit të gjuajnë me armë  në shenjëtari !

 

N’ dasmat tona kjo  gjithmonë ka qenë traditë –

Krushqit shenjën e nuses –  me pushkë  me e  goditë !

N’ këtë  traditë të  hershme që ishte ndër ne –

Zakonisht shenjë nuseje , iu vihej një ve !

 

Derisa shenjin  krushqit nuk do  ta  qëllonin –

Familjarët nusen , nuk ua dorëzonin !

Prandaj nëpër dasma , Azizin e ftonin –

Nga se si shenjëtar –  gjithmonë e nderonin !

 

Aziz Zhilivoda , s’ ishte veç  shenjëtar ,

Por , ai mbi të gjitha –  ishte atdhetar !

Ai , ishte  përherë patriot  i shquar –

Për mbrojtje t’ atdheut ishte i përbetuar !

 

Për atdhe  dhe popull  këtë dashuri –

E kishte kultivuar  që  kur ishte i ri !

Vuajtjet , padrejtësitë , ndaj popullit tonë –

Ia kishin  lënduar  zemrën  përgjithmonë !

 

Këto nuk e lenin kurrë njëherë të qetë –

Që i lirë dhe i lumtur ta gëzojë këtë jetë !

Ngjarjet tragjike të vitit 1919 –

E kishin tronditë  n’ shpirt dhe n’ zemër t’ shkretë !

 

N’ këtë vit forcat serbe , çetnikë , paramilitarë –

Kishin masakruar pa faj  74 shqiptarë !

Që të gjithë këta ishin  nga fshatrat e Artakollit ,

Tmerr i zi i kaploi këto vatra të  trollit !

 

Ndër këta të vrarë e të masakruar –

14  nga Zhilivoda ishin likuiduar !

Në mes  tyre dhe një femër , me ta kish  qëlluar –

Ishte  bija e Avdullit , me ta kish qëndruar !

 

Këtë vajzë , Zoti –  Avdullit ia kishte  falë ,

Por , për hir që në familje , fare  s’ kishte djalë –

Emrin e  vërtetë , ajo  e  kishte Zylë ,

Por, për hir të babës , t’ gjithë  e  thirrshin  Sylë !

 

Bashkë me meshkujt tjerë  , ajo po luftonte ,

Prej tyre nuk ndahej , asgjë nuk dallonte !

Vishej sikur  meshkujt , me tirq  e xhamadan –

Nuk i dhimbej jeta  për t’ vdekur  për vatan !

 

Ajo hidhërohej –  kur dikush i thërriste  Zylë ,

Sepse ajo thoshte :”Emrin e kam Sylë !”

Prandaj gjithmonë n’ punë me meshkuj po shkonte ,

N’ shëtitje dhe lojna  me ta u  shoqëronte !

 

Si tregon  Alush Krasniqi , 85 vjeçar –

Nga Zhilivoda , ishin këta shqiptarë të vrarë :

Isufi  e Zyla , Maliqi e  Limani,

Veseli e  Zeqiri , Zeneli  e  Shabani …

 

Ferati  e  Jashari, Meha  e  Selmani ,

Zymeri  e  Elezi , Aliu e  Jetullahi …

Shumë shqiptarë të tjerë edhe Zenullahi –

Serb katilit , taksirati i ardhtë  prej Allahi !

 

N’ mes  74 shqiptarëve që janë kidnapuar –

Me ta edhe vajza  Zyla , ishte arrestuar !

Serbët çetnik , më parë t’ gjithë  i kishin ngujuar –

N’ Shipitullë , n’ familjen Mjekiqi –  në  ahur për të  qëndruar !

 

Gjatë tërë kohës ishin rrahë  e  maltretuar ,

Por , eprorin  serb e kishin  njoftuar –

Se në mes  të arrestuarve një femër ka qëlluar ,

Do t’ ishte humane , atë për ta liruar !

 

Kryetari  i fshatit – Limon Hasani e kishte njoftuar ,

Eprori  e kishte vërtetua –  Zylën e Limonin i kishte liruar !

Mirëpo , ata  t’ ndahen nga shokët nuk kishin pranuar –

Kishin vendosë  së bashku me ta për të  qëndruar !

 

Prandaj nga kjo ekspeditë  çetniko  – serbijan ,

T’ nesërmen , n’ mes  fshatit  Gradicë dhe Likoshan –

I kishin pushkatua  të gjithë  këta djem vatani ,

Në mes tyre ishte edhe mixha i Azizit –  Shabani !

 

Për të gjithë  këta njerëz që ishin pushkatuar –

Fshatarët e tyre  nuk kishin guxuar ,

Menjëherë t’i marrin trupat e pa jetë

Dhe që  t’i varrosin në vendin e vet !

 

Për këtë punë ata  u dashtë  për të pritë –

Derisa t’ kalojnë së paku   2-3 ditë  !

Disa burra  t’ Zhilivodës , nuk i lanë fshatarët e vet –

Ata shkuan e  i  morën  të gjithë  trupat e pajetë !

 

Trupat e të vrarëve nga Zhilivoda në Drenicë –

Të gjithë  i kanë  varrosur atje  në Qyqavicë !

Këto varre gjenden edhe sot mes gurrave –

Edhe ato  quhen “Varret e Burrave” !

 

Kjo masakër tmerri që ishte zhvillua –

Aziz Zhilivodës  zemrën ia kishte lëndua !

Edhe pse në atë kohë ishte i ri  7 vjetësh –

Kjo ngjarje  ia  kishte rritur ndjenjën e urrejtjes !

 

Pushtuesin e  egër  serbosllav  çetnik –

Gjithmonë e urrente si  xhelat  armik !

Aziz Zhilivoda  ishte përbetua –

Se kur t’ bëhet  zot  i pushkës ka për të luftua !

 

Me të gjitha forcat do të bëjë përpjekje –

Do t’ hakmerret pa mëshirë , n’ luftë  deri në vdekje !

Kundër  serbë – gjakpirësit të popullit shqiptarë –

Kjo  kishte ndodhur më vonë dhe doli fitimtarë !

 

Gjilan, 19.04.2020.    Demir KRASNIQI