Sytë  e  kaltërsive

 

Sytë e asaj vajze janë të kaltër

Dhe brenda tyre lexon vetëm jetë,

T’i kisha dhe unë, jo për hatër

Sa çudi do të ishte me të vërtet!

 

Vrapova rreth botës si Magelan

Askund s’gjeta të tillë sy të kaltër,

Aty mes malesh si jagavan

Dy vajza e djali rrinë sy hapur.

 

Njëra  vajzë e ka emrin Lurë

Dhe tjetëra emrin Prespë e ka,

Ujëra rrjedhin nën akull e borë

Tek sy kaltëra vallzon veç zambak.

 

Dhe djali mes pulëbardhave-Ohri

Shtegëton nga Korabi në Mal të Thatë,

Takon motrën Lurë e Prespë me dashuri

Kështu janë vendet e mija,hoje mjaltë.

                     ***

       

  Loti i argjënd

 

Loti i argjënd pikoi nga lastari

Dhe lulja në saksi këputi petalin,

Hëna mes yjesh vështrimin e ndali

Vajza sykaltër veten pse shmangu?!

 

Ju vite me shtërngata ku shkuat?

U tretët si kripë e u bëtë vesë,

Qetësisht u larguat si gjethi i thatë

Tek trungu i pemës aty ju ndaluat.

 

Ndaloni një çast e trokitni prapë tek unë

Pse jo,ta di mos ndaj zotit kam bërë mëkat,

Ah, jo kjo jetë qënka vërtet si ëndërr

Pastaj, …sykaltra puthi dritën e hënës.

 

Ç’kërkon tjetër moj mike nga unë

Tingujt e petaleve përsëri u zgjuan,

Dhe loti i argjënd pikoi në rrënjë

Prapë lastari i jetës po rritej ngadalë

Me dashuri  u puthën nën dritën e hënës.

              ***

       

 

        Fyelli  i Çobanit

Aty nën gunë fyellin ai mban

Si një këlloçkë me zogj e cicërima,

Zgjohen atëherë kur puthin buzët

Fryma merr jetë kur lëvizin gishtat

mbi brimat e hekurit të ftohtë.

 

Gunën e dhirtë çobani krahëve hedhur

Fyellin përkëdhel i ulur tek ai gur,

Tingujt oshëtijnë grykës tutje derdhur

E ëmbla melodi monopatit gjithë nur.

 

Dhe këngën zogjtë e pyllit ndaluan atë çastë

Melodinë e fyellit me ëndje dëgjuanë,

Bisqet e barit po mbinin në tokën e zbraztë

Prapë  valsin e këngës zogjtë kënduanë

dhe me melodinë e fyellit u bashkuanë.

Durrës,Gusht 2014